این خاک به خون عاشقان آذین است این است در این قبیله آیین، این است زاین روست که بی سوار برمی گردد اسب تو که زین وال آن خونین است

خون جاری عاشورا، تا ابدیت در رگ و ریشه آزادگی جاری است.

غم ِ زهرا مرا سوز درون داد دم ِ حیدر به من شور جنون داد حسین آمد به زخم دل نمک ریخت مرا با شور عاشورا در آمیخت

سر به سینه دیدمت وایم چرا؟ تو به سر ماندی و من این سر روا عشق عاشورا بسر دارم دلا می زدست ساقی بی سر بخوا یاحسین جان وای حسین جان یاحسین سر به سینه آم...

چون خون گلوی اصغرت را دیدی با دست خودت رو به خدا پاشیدی یعنی به خدای خالق خوبی ها ارزنده ترین هدیه را بخشیدی

یا حسین: سرخی شهادت تو ناپیدا بود عشق تو اما م کربلا زبا بود تنها سبب زندگی دین قطعا پیغام نماز ظهر عاشورا بود

و عین حرف اول عشق است مثل حرف اول عاشورا

دلم گردیده در بحر غمت غرق مَنِه بین منو فرزند خود فرق اگر عیبم بود کم سن و سالی چرا پس گاهواره گشته خالی؟!

بر نیزه، سری به نینوا مانده هنوز خورشید، فرا ز نیزه ها مانده هنوز در باغ سپیده، بوته بوته گل خون از رونق دشت کربلا مانده هنوز

دریا تمام سوز لبش را به آب داد صحرا به تشنگان قدح آفتاب داد مردی سوار اسب به دریا سلام کرد باران نیزه بود که او ار جواب داد

عاشورا، بغضِ گریه را می شکند و جام سینه را از خون لبریز می کند.

بلند مرتبه شاهی و پیکرت افتاد همین که پیکرت افتاد خواهرت افتاد تو نیزه خوردی و یک مرتبه زمین خوردی هزار مرتبه زینب، برابرت افتاد

شوریده سری که شرح ایمان می کرد هفتاد و دو فصل سرخ عنوان می کرد با نای بریده نیز بر منبر نی تفسیر خجسته ای ز قرآن می کرد

کربلا تیره گشت و پر آشوب کرد عمر حسین چونکه غروب گرد غم شد بر آسمان ز زمین آسمان خون گریست زین آشوب

بچه ها دست بابا خونی شده گمونم شش ماهه قربونی شده السلام علیک یاعلی اصغر